حجت‌الاسلام و المسلمين محمدعلی مهدوی‌راد، قرآن‌پژوه در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا)، با اشاره به چاپ قرآن‌های فارسی بدون متن عربی گفت: از سال‌ها پيش با اين شيوه مخالف بودم و اكنون هم مخالف هستم.
وی افزود: در قرن‌های گذشته هم يكی، دو مورد قرآن فارسی وجود داشته است كه يك ترجمه از اين نوع، معروف به ترجمه نيشابوری در كتابخانه مجلس است كه دانشمند عاليقدر عبدالحسين حائری بر اين باور بودند كه اين ترجمه نمی‌تواند منسوب به نيشابوری باشد و من هم در تفسير نيشابوری اين مطلب را در پاورقی ذكر كرده‌ام.
حجت‌الاسلام مهدوی‌راد با اشاره به آثار و تبعات اين گونه ترجمه‌ها، اظهار كرد: اين گونه ترجمه‌ها در دراز‌مدت زمينه‌های تحريف معنوی را ايجاد می‌كند؛ چرا كه وقتی متن عربی مقابل ترجمه است، هم خواننده و مراجعه‌كننده زمينه تطبيق را دارد و هم مترجم.
اين كارشناس قرآنی ادامه داد: اين گونه قرآن‌ها اين پيش فرض را در ذهن دارد كه كارش به صورت مستقيم مورد سنجش، ارزيابی و مداقه قرار می‌گيرد و دست‌كم در افزودن و كاستی از متن دقت خواهد كرد.
وی ادامه داد: بزرگان ما هم اين قداست، فرازمندی و ارجمندی را برای متن مقدس قرآن قائل بودند و سعی می‌كردند سبك كارهای ديگر در سنجش با اين كتاب متفاوت باشد.
حجت‌الاسلام مهدوی‌راد در ادامه تصريح كرد: از قديم، فرجام آيات را كه غالباً آهنگين، نفيس و زيبا است، سجع يا شعر نمی‌گفتند و فاصله می‌گذاشتند؛ چرا كه شعر به فعاليت بشر اطلاق می‌شود، همان طور كه بنت‌الشاطی در اعجاز البيان می‌گويد؛ محتوا همان است، اما علما خواسته‌اند با عنوان ويژه، شأن اين كتاب را از كارهای بشری متفاوت كنند.
حجت‌الاسلام مهدوی‌راد با اشاره به پيشينه ترجمه قرآن بيان كرد: از قرن چهارم، ترجمه آغاز شده است و اصل اينكه قرآن ترجمه شود يا نه، همواره مورد گفت‌وگو بوده است. از نظر شرعی علما فتاوای متفاوتی در اين زمينه می‌دادند و آنهايی كه از اين كار منع می‌كردند، فتوايشان دو زيرساخت داشت؛ يكی اينكه معتقد بودند اين محتوا به زبان ديگری قابل انتقال نيست و دوم اينكه دست‌كاری‌ها به تدريج مشكلاتی را ايجاد می‌كند.
وی ادامه داد: اگر در ترجمه‌های قرن‌های گذشته مطالعه شود، مشخص می‌شود كه مترجمان اوليه حتی جای كلمات را هم تغيير نمی‌دادند و براين باور بودند كه اگر ترجمه غير از اين باشد مشكل ايجاد خواهد كرد.
اين قرآن‌پژوه در ادامه يادآور شد: ترجمه‌های فارسی بدون متن عربی قرآن را روا نمی‌دانم و اين كار صحيح نيست؛ از اين رو در گذشته مخالفت كردم و اكنون هم مخالفم.