« اِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً »
همانا خداوند اراده كرده است كه از شما خاندان پليدي را بردارد و شما را پاكيزه كند پاكيزه كردني.1
شهر از ام سلمه همسر پيامبر نقل مي‌كند كه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به فاطمه سلام الله عليها گفت : همسر و دو پسرت را نزد من آور، پس آنها را آورد و پيامبر عبايي را كه زير من بود و آن از خيبر به ما رسيده بود، روي آنان انداخت و گفت: خدايا اينان آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم هستند، پس صلوات و بركات خود را بر آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم قرار بده همانگونه كه آن را بر آل ابراهيم عليه السلام قرار دادي همانا تو ستوده و بزرگواري. ام سلمه گفت: پس من عبا را بالا زدم تا من هم در آن داخل شوم، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم آن را از دست من گرفت و گفت: تو بر خير هستي.2
« إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا »
همانا كساني كه خدا و پيامبر او را اذيت مي‌كنند، خدا در دنيا و آخرت به آنان لعنت مي‌كند و براي آنان عذابي دردناك آماده كرده است. و كساني كه مؤمنين و مؤمنات را بي‌آنكه كاري انجام داده باشند اذيت مي‌كنند، بهتان و گناه آشكاري را متحمل مي‌شوند.3
حضرت علي ابن ابيطالب عليه السلام در حالي كه موي خود را گرفته بود، گفت: پيامبر در حالي كه موي خود را گرفته بود فرمود هركس به اندازه مويي از تو اذيت كند، مرا اذيت كرده است و هركس مرا اذيت كند، خدا را اذيت كرده و هركس خدا را اذيت كند، لعنت خدا بر اوست.4
« إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ »
همانا از خدا، دانشمندان از بندگان او مي‌ترسند.5
ابن عباس درباره‌ي سخن خداوند:«إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ » گفت: منظور علي عليه السلام است كه از خدا مي‌ترسيد و او را مراقب خود مي‌دانست.6
«وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ وَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ وَ مَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ »
كور و بينا مساوي نيستند و نه تاريكي‌ها و نور و نه سايه و گرماي آفتاب و زندگان و مردگان نيز مساوي نيستند.7
ابن عباس درباره‌ي سخن خداوند« وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَي» گفت: او ابوجهل بن هشام بود «وَالْبَصِيرُ» او حضرت علي بن ابيطالب عليه السلام بود. سپس گفت: «وَلَا الظُّلُمَاتُ » يعني ابوجهل كه به سبب شرك قلبش تاريك بود «وَلَا النُّورُ » يعني قلب حضرت علي عليه السلام كه پر از نور بود. سپس گفت: «وَلَا الظِّلُّ » يعني جايگاه حضرت علي عليه السلام در بهشت «وَلَا الْحَرُورُ» يعني جايگاه ابوجهل در جهنم، سپس همه را يك جا جمع كرد و فرمود: « وَ مَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ » يعني كفار مكه.8
«وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ»
و دانش هر چيز را در امام آشكار كننده برشمرده ايم.9
پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: حضرت علي عليه السلام پيشواي آشكاركننده است كه خداوند او را در سوره‌ي يس ياد كرده است.10
1- سوره احزاب، آبه 33 .
2- حسكاني:252 .
3- سوره احزاب، آيات 58-57 .
4- حسكاني: 273 .
5- سوره فاطر، آيه 28 .
6- حسكاني:274 .
7- سوره فاطر، آيات 22-19 .
8- حسكاني: 275 .
9- سوره يس، آيه 12 .
10- خطبه غدير:42 .