سپاس و ستايش مخصوص پروردگار يكتا است كه بار ديگر مائده‌ي بركت قرآن را پيش روي ما گشود تا از الطاف بيكرانش جرعه‌اي برگيريم و با يكي از سوّر منورش آشناتر گرديم.
- در ابتدا از محضر ايشان تقاضامنديم هود را براي خوانندگان ما معرفي فرمايند:
من نجم پنجاه و چهارمين سوره‌ي قرآن كريم هستم كه در شهر آسماني مكه بر وجود رئوف حضرت محمد امين صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نازل گشته‌ام و داراي 62 آيه مي‌باشم در ضمن من يكي از چهار سوره‌اي هستم كه سجده واجب دارد.
- از شما خواهشمنديم فضيلت تلاوت خود را براي مأنوسين با قرآن بيان نمائيد:
ششمين پيشواي شيعيان امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايند: هر كس سوره‌ي نجم را در هر شب يا در هر روز تلاوت نمايد در ميان مردم به خير و نيكي زندگي كند و گناهانش آمرزيده و محبوب دلهاي مردم شود. 1
- لطفاً خلاصه‌اي از آيات روح‌بخش خود را براي دوستداران قرآن بيان كنيد:
آيات من با سوگند بر ستارگان آغاز مي‌شود سپس به عظمت و برتري پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره كرده و ماجراي رفتن ايشان به معراج را بيان مي‌كند. بخش ديگري از آيات من، جايگاه و فضائل حضرت علي عليه‌السلام را بر مي‌شمرد و از الطاف بي دريغ الهي در حق انسان سخن مي‌گويد.
- از شما استدعا داريم ماجراي نزول يكي از آيات با بركت خود را براي ما بازگو بفرماييد:
به خاطر مي‌آورم كه عثمان گاهي صدقه و انفاق بر فقراء مي‌نمود، روزي برادر رضاعي او عبدالله‌بن‌سعد‌بن‌ابي‌سرح كه از منافقان بود او را ملامت كرد و گفت: صدقه نده كه به زودي فقير مي‌شوي. عثمان پاسخ داد: چون من گناهان بسياري دارم، صدقه‌مي‌دهم تا كفاره‌ي گناهانم شود.
برادرش به او گفت: اين شتر كه داري با اثاث آن به من بده، تا گناهان تو را بر دوش بگيرم. عثمان هم شتر را به او داد و گواه بر آن گرفت و از صدقه دادن دست برداشت. در اين هنگام آيات 33 تا 38 من نازل شد:
«أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى- أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى ، أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى ، وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى - أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى»
«آيا ديدى آن کس را که (از اسلام -يا انفاق-) روى گردان شد؟! و کمى عطا کرد، و از بيشتر امساک نمود! آيا نزد او علم غيب است و می بيند (که ديگران می توانند گناهان او را بر دوش گيرند)؟! يا از آنچه در کتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟! و در کتب ابراهيم، همان کسى که وظيفه خود را بطور کامل ادا کرد، که هيچ کس بار گناه ديگرى را بر دوش نمی گيرد،»
يعني آيا عبدالله علم غيب مي‌داند و به احوال آخرت آگاه است كه گناه عثمان را به شتري پذيرفت؟ يا آگاه نيست به آنچه (راجع به مجازات) در تورات موسي، عليه‌السلام است؟ و در آن چه در صحف ابراهيم خليل وفادار عليه‌السلام است؟
كه هيچ‌كس بار گناه ديگري را در قيامت به دوش نخواهد گرفت؟ 2
- خداوند در چهل و دومين آيه‌ي شما فرموده است:«وَ‌أنَّ الي ربّك المنتهي» لطفاً بفرماييد منظور چيست؟
پاسخ خود را از زبان درافشان حضرت امام صادق عليه‌السلام بشنويد كه درباره‌ي اين آيه فرموده‌اند: هر گاه سخن شما به خدا منتهي شد ساكت شويد و درباره‌ي چگونگي او سخن بگوييد و هر گز در مورد مافوق عرش تكلم نكنيد كه عقل‌هايتان حيران مي‌شود و چيزي نمي‌فهميد.
جمعي در مافوق عرش گفتگو كردند، چنان حيران گشتند كه از پيش‌رو آنها را صدا مي‌زدند، از عقب جواب مي‌دادند و اگر از پشت سر آنها را مي خواندند، از پيش رو پاسخ مي‌دادند و هرگز خدا را نمي‌توان توصيف كرد. 3
- در پايان از شما تمنّا داريم ما را ميهمان يكي ديگر از توصيه‌هاي گرانقدر و باارزش خود بفرماييد:
«وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى»
و آنچه در آسمانها و زمين است، همه ملك خداست تا بدكاران را به كيفر كارهايشان برساند و نيكوكاران را پاداش نيكو عطا فرمايد. 4
پی نوشت ها
1- بحارالانوار 92/305 باب 75
2- مجمع‌البيان ج5- ص178و179
3- كافي،ج1 ص72 ح2
4-نجم/31