emam zaman156

«وَ مَن قُتِلَ مَظلوماً فقد جعلنا لِوَليه سُلطاناً فلايُسرِف في القتل إنهُ كان منصوراً »1
«هركس مظلوم كشته شود ما براي ولي‌خون او سيطره و سلطنت قرار مي‌دهيم، پس او نبايد در كشتن اسراف كند، زيرا كه او ياري شده است»
در احاديث فراوان آمده است كه منظور از «مَن قُتِلَ مظلوماً» امام حسين عليه‌السلام و ولي او، حضرت مهدي عليه‌السلام است.2 همچنين در كتاب غيبت شيخ‌طوسي بيان شده است كه ولي در اين آيه عبارت است از آن امام منتظر كه از نسل امام حسين عليه‌السلام و از تبار اوست، همان كسي كه مي‌آيد و خون امام حسين عليه‌السلام را مي‌طلبد.3
امام باقر عليه‌السلام در روايت ديگري ذيل اين آيه فرموده‌اند: خدا امام زمان را در اين آيه با لقب منصور، به معناي نصرت‌يافته ، غالب، و پيروز معرفي مي‌كند، همان‌گونه كه رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم را كه نامش احمد است، نام ديگرش را خداوند محمد صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم قرار داده و نيز حضرت عيسي عليه‌السلام را مسيح نام نهاده است.4 (همان‌طوري كه نام پيامبر و حضرت مسيح از نامهاي مشهور آن دو پيامبر است براي حضرت مهدي عليه‌السلام هم نام منصور از القاب شايع حضرت مي‌باشد)
در حديث ديگري امام باقر عليه‌السلام ذيل اين قسمت آيه «فلايُسرف في القتل» چنين فرموده‌اند: اين مربوط به قاتل است نه امام زمان، قاتلان بدانند كه امام زمان از آنها انتقام مي‌گيرد، اين‌قدر اسراف و اين همه جنايت نكنند.5

پی نوشت ها
1- اسراء/33
2- تفسير فرات،ص122
3- غيبت شيخ‌طوسي، ص188
4- تفسير فرات،ص122
5- تفسير عياشي، ج2، ص290

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید