تورات، سفر پيدايش، باب هفتم:
« و ابراهيم به خدا گفت: كاش كه اسماعيل در حضور تو زيست كند! ....
خداوند به ابراهيم فرمود: و اما در خصوص اسماعيل ، تو را اجابت فرمودم. اينك او را بركت داده بارور گردانم و او را بسيار كثير گردانم. دوازده رئيس از وي پديد آيند و امتي عظيم از وي به وجود آورم. »
در اين بيان به 12 « رئيس » از نسل اسماعيل (علیه السلام) اشارت شده است كه به زبان عربي « امام » ميشود و اين كه امتي عظيم از او به وجود ميآيد.
با كمال تأسف، مترجمان يهود در بازگرداندن متن عبري به فارسي، رعايت امانت نكرده و اسم خاص « مادماد »را كه عبري محمد است ترجمه كردهاند؛ در حالي كه يكي از اولين الفباي كار ترجمه در تمام زبانها عدم بازگرداندن اسامي خاص است. متن عبري سفر پيدايش، در آيهي 20 كه ترجمهي فارسي آن گذشت، چنين است:
« وليشا عثل شمعتيخا هنه برغتي اثو و هفريتي اثو و هربيتي اثو بماد ماد شنيم عاسار نسيام يوليد و نثتيو لغوي عادل »
« و دربارهي اسماعيل شنيدم تو را، اينك من بركت ميدهم او را و بارور ميگردانم او را و زياد ميگردانم او را به محمد. دوازده مرد ميزايد و ميدهم او را فرقهاي عظيم. »
اگر اين ترجمه را با متن فارسي مقايسه كنيم، ميبينيم مترجم تورات عبارت« بمادماد » را « بسيار كثير گردانم » ترجمه كرده است؛ د رحالي كه اولا « مادماد » اسم علم است و نبايد ترجمه شود! ثانيا « ب » را هم ترجمه نكرده است. ثالثا از ترجمهي « هربيتي » يعني « بركت ميدهم » نيز صرفنظر كرده است.
اگر كسي مختصر اطلاعي از زبان عبري و قوانين و اصول ترجمه داشته باشد ميفهمد كه مترجم در بازگردان اين عبارت به خطا رفته است.
اين عبارت در واقع بشارتي است به حضرت ابراهيم (علیه السلام) در مورد بركت بخشيدن شجرهي اسماعيلي به سبب پيغمبر اسلام و دوازده جانشين آن حضرت.
مزامير داوود، مزمور سيوهفتم:
« به سبب شريران ، خويش را مشوش مساز .... »
زيرا كه شريران منقطع خواهند شد و اما منتظران خداوند وارث زمين خواهند شد و از فراواني سلامتي متلذذ خواهند گرديد. زيرا كه بازوهاي شريران شكسته خواهد شد اما صالحان را خداوند تأييد ميكند.
« خداوند روزهاي كاملان را ميداند و ميراث ايشان خواهد بود تا ابدالاباد »
در واقع اين همان بشارتي است كه خداوند در قرآن كريم نيز مي فرمايد
وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ (انبیا 105)
« و به تحقيق، پس از ذكر (كتب پيشين) در زبور نوشتيم كه : همانا زمين را بندگان صالح من به ارث خواهد برد. »
ميبينيم كه با وجود تمام تحريفها و تغييرهايي كه در تورات و ديگر كتب عهد عتيق راهيافته است، هنوز اين بشارت باقي است.
ادامه دارد ....
به نقل از عصر موعود صفحه 24 به بعد