عدة من أصحابنا عن سهل بن زياد عن محمد بن الحسن بن شمون عن عبد الله بن عبد الرحمن عن عبد الله بن القاسم عن أبي بكر الحضرمي قال: قلت لأبي جعفر ع أصلحك الله من المسئولون في قبورهم قال من محض الإيمان و من محض الكفر قال قلت فبقية هذا الخلق قال يلهى و الله عنهم ما يعبأ بهم قال قلت و عم يسألون قال عن الحجة القائمة بين أظهركم فيقال للمؤمن ما تقول في فلان بن فلان فيقول ذاك إمامي فيقال نم أنام الله عينك و يفتح له باب من الجنة فما يزال يتحفه من روحها إلى يوم القيامة و يقال للكافر ما تقول في فلان بن فلان قال فيقول قد سمعت به و ما أدري ما هو فيقال له لا دريت‏ قال و يفتح‏ له‏ باب‏ من‏ النار فلا يزال‏ يتحفه‏ من‏ حرها إلى يوم القيامة.

ابوبكر حضر مي‌گويد: خدمت امام باقرعلیه السلام عرضه داشتم:

خداوند حال شما را بهبود گرداند! چه كساني در قبورشان مورد سؤال قرار مي‌گيرند؟
حضرت فرمود: افرادي كه ايمان خالص و كفر خالص داشته باشند.
عرض كردم: پس بقيه‌ي مردم چطور؟
فرمود: سوگند به خدا؛ آنها را رها مي‌كنند و اهميتي به آنها نمي‌دهند.
راوي گويد: عرض كردم: از چه چيزي مي‌پرسند؟
فرمود: از حجت (و امامي) كه در ميان شماست مي‌پرسند، به مؤمن گفته مي‌شود: در مورد فلان فرزند فلان چه مي‌گويي؟
مي‌گويد: او امام من است.
به او گفته مي شود: بخواب، خداوند چشمان تو را بخواباند، و براي او دري از بهشت باز مي‌شد، پس پيوسته تا روز قيامت به روح او تحفه اي (از تحفه‌هاي بهشتي ) هديه مي‌شود.
و به كافر گفته مي‌شود: در مورد فلان فرزند فلان چه مي‌گويي؟
فرمود: او مي‌گويد: گاهي چيزي در مورد او شنيده‌ام ولي نمي‌دانم كيست؟
به او گفته مي‌شود: درك نكردي و نفهميدي.
فرمود: و براي او دري از جهنم باز مي‌شود و پيوسته تا روز قيامت نصيبي آتش آن به او مي‌رسد.