خداي را شاكريم كه ديگربار ما را بر خوان مصفاي قرآن ميهمان نمود و توفيق انس و صحبت با يكي ديگر از سور درخشان آن را روزيمان قرار داده به آن اميد كه در درياي معرفت آن تيرگيها را از وجودمان بزداييم و قلبمان را به نور ملكوتياش جلا بخشيم.
- در ابتدا از حضور مطهر ايشان خواهشمنديم خود را براي دوستداران قرآن معرفي فرماييد:
من صافات، سيوهفتمين سورهي قرآن عظيم ميباشيم. 182 آيه دارم و در شهر مكه مكرمه بر اختر تابناك هستي حضرت محمد مصطفي صلياللهعليهوآلهوسلم نازل گشتهام.
- لطفاً قرآنپژوهان را از فضيلت تلاوت خود آگاه نماييد؛
در فضيلت تلاوت من همينقدر بس كه بدانيد، پيامبر اكرم صلياللهعليهوآلهوسلم فرمودند:هر كس سورهي صافات را تلاوت نمايد خداوند ده برابر تعداد جنيان و فرشتگان به او حسنه عطا ميفرمايد. 1
- آيا زمان خاصي براي تلاوت شما توصيه شده است؟
آري، صادق آلمحمد صلياللهعليهوآلهوسلم فرمودند: هر كس سورهي صافات را در روز جمعه قرائت كند پيوسته از جميع آفات و بلاها محفوظ باشد و در دنيا روزياش توسعه يابد و بدن و مال و فرزندانش از وسوسه شيطان و دستبرد معاندان در امان باشد و اگر در آن شب بميرد خداوند او را در درجهي شهيدان قرار دهد. 2
- تقاضامنديم خلاصهاي از محتواي آيات كريمهي خود را بيان كنيد؛
آيات من از گروههايي از ملائكه، گروهي از شياطين سركش و سرنوشت آنها، بيان عاقبت كفار و بخشي ار نعمتهاي بهشتي سخن ميگويد. همچنين قسمتي ار تاريخ انبياي بزرگ(نوح، ابراهيم، اسحاق، موسي ، هرون ، الياس لوط ويونس) و يكي از انواع شرك كه عبارت است از اعتقاد به خويشاوندي خداوند با جن يا فرشتگان را بيان ميكند.
- خداوند متعال در هشتادو سومين آيهي شما ميفرمايد: « وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ » و همانا او از شيعيان (پيروان) او ابراهيم بود.
لطفاً منظور اين آيه را مشخص فرماييد؟
چه نيكوست پاسخ خود را از زبان شيواي امام صادق عليهالسلام بشنويد كه درباره ي اين آيه فرمودند: وقتي خداوند حضرت ابراهيم عليهاسلام را خلق فرمود، پرده از برابر چشماش برداشت و ابراهيم پيرامون عرش را نگاه كرد، نورهايي ديد و شگفتزده شد، سپس عرض كرد پروردگارا اين چه نوري است؟ خطاب رسيد، اين نور حبيب من محمد صلياللهعليهوآلهوسلم است، نور ديگري در كنار آن نور بود؛ فرمود: اين نور علي عليهالسلام ياريكنندي دين من ميباشد و اين سه نور ديگر نور فاطمه و فرزندانش حسن و حسين عليهمالسلام و آن نه نور ديگر انوار فرزندان علي و فاطمه عليهمالسلام از صلب حسين هستند و اسامي تمام چهارده نور پاك را خداوند براي ابراهيم بيان فرمود. ابراهيم گفت : نورهاي بيشماري در اطراف اين انوار مشاهده ميكنم كه تعداد آنها معلوم نيست، خطاب رسيد ؛ اي ابراهيم اين انوار شيعيان علي عليهالسلام ميباشد. ابراهيم سؤال نمود ، شيعيان علي چگونه شناخته ميشوند؟ ندا آمد: شيعيان علي در شبانهروز 50 ركعت نماز واجب و مستحب ميخوانند، «بسم اللهالرحمنالرحيم»را بلند ميگويند و در دست راست خود انگشتر ميكنند و در نمازهاي خود پيش از ركوع ،قنوت ميخوانند. سپس ابراهيم درخواست نمود كه از شيعيان علي قرار داده شود 3 و خداوند در اين آيه مي فرمايد:« وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ »
- آيا تنها با انجام اعمالي كه فرموديد شيعهي واقعي اميرالمؤمنين عليهالسلام خواهيم بود؟
اجازه بدهيد سؤال شما را با بيان خاطرهاي پاسخ بدهم. به خاطر دارم در زمان ولايتعهدي امام رضا عليهالسلام، گروهي جهت شرفيابي و ديدار حضرت به طوس آمدند و آنها از خادم امام رضا عليهالسلام خواستند كه به مولاي خود بگويد جمعي از شيعيان شما مي خواهند به خدمت برسند و اجازهي شرفيابي ميطلبند. خادم به محضر امام عليهالسلام رسيد و حضرت اجازه نفرمودند. آنها به مدت دو ماه ميآمدند و خادم آنان را به امر حضرت جواب مينمود تا اينكه در مرتبهي آخر با ناراحتي و يأس به خادم گفتند: خدمت حضرت عرض كن كه ما جمعي از دوستداران پدرت عليبنابيطالب عليهالسلام هستيم و مشتاق زيارت و ديدار شما ميباشيم. اينكه به ما اجازهي ملاقات نميدهيد ، وسيلهي شماتت و ملامت دشمنان ما ميگردد و ما روي آن كه به ديار خود برويم ، نداريم.
حضرت رضا عليهالسلام اجازه فرمود كه داخل شوند ولي به آنها اجازه ي نشستن نداد. آنها به حضور حضرت عرض كردند: چه خطايي از ما سر زده كه مدت دو ماه اجازه شرفيابي مرحمت نفرموديد؟ ايشان فرمودند: «ما اصابكم من مصيبة فبما كسبت ايديكم يعفوا عن كثير» و سپس ادامه دادند: من از امر پروردگار و امر رسولالله صلياللهعليهوآلهوسلم و اميرالمؤمنين عليهالسلام و اولاد گرامي او پيروي نمودهام . شما بر نفس خود ستم روا داشته و مرتكب گناهي ميشويد آنگاه خود را پيرو ائمه معصومين عليهمالسلام ميدانيد و ميگوييد به آنها اقتداء ميكنيم. شما خود را شيعهي عليبنابيطالب ، امام حسن و امام حسين عليهماسلام ميدانيد. واي بر شما، شيعهي علي، سلمان، ابوذر،مقداد، عمار و محمدبن ابيبكر ميباشند كه هرگز مخالفت امر مولاي خود را ننموده و مرتكب معصيت نشدند ولي شما در بيشتر واجبات تقصير ميكنيد و به حقوق برادران خود تجاوز مينماييد. در جايي كه مورد ندارد تقيه ميكنيد و آنجا كه بايد تقيه كنيد خودداري مينماييد. ادعاي شيعه بودن شما با اعمالتان مغايرت دارد و موجب هلاكت شما خواهد شد مگر اين كه مشمول رحمت خدا شويد. آنها گفتند: ما از گناهان خود توبه ميكنيم و خود را دوستدار شما و دوستانتان و بدخواه دشمنانتان ميدانيم. پس حضرت رضا عليهالسلام فرمودند: مرحبا به شما و آنان را نزد خود نشانيد و محبت بسيار نمود و گرفتاري آنان را مرتفع ساخت. 4
- مشتاقانه در انتظار شنيدن يكي از توصيههاي گرانقدر شما ميباشيم.
« فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ*إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ» 5
« پس بنگر پايان كار امتها چگونه بوده و با چه سختي هلاك شدهاند *غير از بندگان بااخلاص خداوند. »
- در پايان از شما استدعاي دعاي خير داريم.
« سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ*وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ*وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ » 6
من نيز به تبعيت از مولا عليعليهالسلام اين آيات را در پايان گفتگو تلاوت نمودم چرا كه فرمودند: هر كس بخواهد بعد از هر نماز و هنگام برخاستن از مجلس ثواب كامل به او بدهند اين آيات را بخواند تا كفارهي گناهان آن مجلس گردد. 7 اين كلمات شريف را پايانبخش گفتگويمان قرار دادم.
- با سپاس از حضور شما، اميدواريم كه خداوند ما را جزء شيعيان واقعي قرار دهد.
پی نوشت ها
1- تفسير جامع ج5 ص494
2- بحارالانوار92/296 باب 58
3- تفسير جامع ج5 ص507
4- تفسير جامع ج5 ص509 الي512
5- سوره صافات/73-74
6- صافات/180-182
7- بحارالانوار 2/63